Sayın sektör yetkilileri,

Geçtiğimiz günlerde saygın İngiliz haber kanalı BBC nin internet sayfasında çok tartışılan ve çok yorum yapılan bir rapor yer aldı. Konu: İnsanlar tükettikleri tavukların nereden geldiğini biliyorlar mı ?

Raporun tamamını okumak için tıklayınız. BBC raporunun ve WattAgNett derğisinde yayınlanan yorumun Türkçe özeti için aşağıdaki fotoğrafın altını okuyabilirsiniz.

ÖZET;

Bu rapor, BBC internet sitesinde son zamanlarda yayınlanan ve çok popüler olan konu başlıklarından biri olmuştur. BBC muhabirinin İngiltere’de bir çiftliği ziyaret etmesi ve hazırladığı rapor, etiketleme kampanyası çalışmalarının tetikleyicisi olmuştur.

Gazeteci Tom de Castella’nın raporu modern yetiştiricilik ve gerekçeleri ile geleneksel üretimin arasındaki farkın daha iyi anlaşılmasını da sağlamıştır. Raporda , gazetecinin endüstrinin kullandığı dilden farklı bir dil kullanması, tavuk kümeslerini dilini yumuşatmadan “kimyasal fabrika “ ya benzetmesi, kümese girdiğinde amonyak kokusunun genzini yaktığını belirtmesi, altlığın dışkı ve hızar talaşı karışımı olduğunu belirtmesine karşın, bazılarının belirttiği gibi hayvanların kötü koşullarda beslenmediğini , koşup-oynayabilecekleri ve rahat hareket edebilecekleri alanlara sahip olduğunu belirtmesi, romantik yaklaşımlarda bulunan hayvan refahı gruplarının ve yetiştiricilerin çokça yorum yapmalarına neden olsa da hiç kimse gazetecinin endüstriden nemalanan biri olduğunu düşünmemiştir.

Broiler ve yumurta tavukçuluğu birbirinden oldukça farklı işlerdir ve bu nedenle ingiltere’de yumurta tavukçuluğunun yaklaşık yarısı free-range( serbest dolaşan) ve organik iken broiler üretiminin % 94 ü modern anlamda yapılmaktadır.

İngiltere’de broiler büyütme periyodu 33-38 gün arasında değişmekte ve ortalama ağırlık 2,2 kg olmaktadır. Üretimin % 5 i free-range, % 1 i organik Ve geri kalan % 94 modern olarak tanımlanan koşullarda yapılmaktadır.

Buna karşılık ticari yumurta üretiminin yaklaşık % 45 i free-range ve organik olarak üretilmektedir. Yumurta tüketim alışkanlığı hızla değişmiş ve üreticiler de bu değişime ayak uydurmuşlardır. Örneğin 1994 yılında sadece % 11 olan free-range yumurta üretimi 10 yıl içerisinde % 27 ye ulaşmıştır.

Free-range et fiyatları ve yumurta fiyatları ile modern üretim ürünleri arasında ciddi fiyat farkları vardır. Örneğin Sainsbury’s (popüler market zinciri) de çok tüketilen tavuk göğüs 6,95 sterlin ile 14,95 sterlin arasında değişmektedir. Organik olarak satılanlar ise 19 sterlindir. Diğer tavuk parçaları arasında da 2-6 sterlin arasında fiyat farkı vardır. Modern üretim 6 adet yumurta 90p iken ,free-range 1,35 ,organik yumurta ise 2 sterlin civarındadır.

İletişim olanaklarının bu denli geliştiği bir çağda, global etkileşim daha hızlı yayılmaktadır. Bir gün bu tip bir tartışma ortamının bizim ülkemizde de olabileceği ve hatta alışılageldiği gibi sansasyonel olarak verilebileceği düşünülerek, tecrübelerden yararlanılmalı, daha şeffaf politikalar izlenmeli ve spekülasyonlara yol açabilecek antibiyotik ve benzeri uygulamalara duyarlı olunmalıdır .

Modern üretim tekniklerine ve hayvan refahına romantik yaklaşımlar ve duyarlılık yüksek gibi görünse de ,pratikte pek çok tüketici, vaaz veren bazı çok bilmişlerin vaazlarına kulak asmamaktadır.

Saygılarımızla